U Srbiji kao Dan prosvetnih radnika prihvaćen 8. novembar, za koji se veruje da je dan rođenja Vuka Stefanovića Karadžića.
Vuk Stefanović Karadžić je bio filolog, reformator srpskog jezika, sakuplјač narodnih umotvorina i pisac prvog rečnika srpskog jezika. Vuk je najznačajnija ličnost srpske književnosti.
Rođen je u porodici u kojoj su deca umirala, pa je po narodnom običaju, dobio ime Vuk kako mu veštice i duhovi ne bi naudili.
Pisanje i čitanje je naučio od rođaka Jevte Savića, koji je bio jedini pismen čovek u kraju. Obrazovanje je nastavio u školi u Loznici, ali je nije završio zbog bolesti.
Školovanje je kasnije nastavio u Manastiru Tronoši. Kako ga u manastiru nisu učili, nego terali da čuva stoku, otac ga je vratio kući.
Na početku Prvog srpskog ustanka, Vuk je bio pisar kod cerskog hajdučkog harambaše Đorđa Ćurčije. Iste godine je otišao u Sremske Karlovce da se upiše u gimnaziju, ali je s 19 godina bio prestar.
Kasnije stiže u Beograd da upozna Dositeja Obradovića, učenog čoveka i prosvetitelјa. Vuk ga je zamolio za pomoć kako bi nastavio s obrazovanjem, ali ga je Dositej odbio.
Kad je Dositej otvorio Veliku školu u Beogradu, Vuk je postao njen đak.
U Beču je počeo sa sakuplјanjem narodnih pesama i s radom na gramatici narodnog govora.
Vuk je umro u Beču. Posmrtni ostaci preneseni su u Beograd 12. oktobra 1897. i uz velike počasti sahranjeni u porti Saborne crkve, pored Dositeja Obradovića.
Vuk Stefanović Karadžić je bio filolog, reformator srpskog jezika, sakuplјač narodnih umotvorina i pisac prvog rečnika srpskog jezika. Vuk je najznačajnija ličnost srpske književnosti.
Rođen je u porodici u kojoj su deca umirala, pa je po narodnom običaju, dobio ime Vuk kako mu veštice i duhovi ne bi naudili.
Pisanje i čitanje je naučio od rođaka Jevte Savića, koji je bio jedini pismen čovek u kraju. Obrazovanje je nastavio u školi u Loznici, ali je nije završio zbog bolesti.
Školovanje je kasnije nastavio u Manastiru Tronoši. Kako ga u manastiru nisu učili, nego terali da čuva stoku, otac ga je vratio kući.
Na početku Prvog srpskog ustanka, Vuk je bio pisar kod cerskog hajdučkog harambaše Đorđa Ćurčije. Iste godine je otišao u Sremske Karlovce da se upiše u gimnaziju, ali je s 19 godina bio prestar.
Kasnije stiže u Beograd da upozna Dositeja Obradovića, učenog čoveka i prosvetitelјa. Vuk ga je zamolio za pomoć kako bi nastavio s obrazovanjem, ali ga je Dositej odbio.
Kad je Dositej otvorio Veliku školu u Beogradu, Vuk je postao njen đak.
U Beču je počeo sa sakuplјanjem narodnih pesama i s radom na gramatici narodnog govora.
Vuk je umro u Beču. Posmrtni ostaci preneseni su u Beograd 12. oktobra 1897. i uz velike počasti sahranjeni u porti Saborne crkve, pored Dositeja Obradovića.
RSS Feed
